ERENDİZ ATASÜ
Portrelerindeki o ince, mahzun ve biraz muzip yüzüyle, kendine özgü mizahıyla, çok genç yaştaki erken vedasıyla Sevgi Soysal her zaman edebiyatımızda çok özgün bir yerde duracaktır. Aziz Nesin’in okurun farkındalığını bir anda yükselten ama bir yandan da onu rahatlatan şakacı mizahından farklıdır Sevgi’ninki; batıcı, ısırıcı, acı bir mizahtır. Edebiyatımızda pek örneğine rastlanmaz.
AYŞEGÜL TÖZEREN
Sevgi Soysal, yaşamı boyunca birçok zorluğa zarafetiyle göğüs germeyi bildi ve benim bu sözcükleri kaleme aldığım yaşlarda da dünyamızdan başka diyarlara göçtü. Onunla ilgili sadece bir cümle kurma hakkım olsaydı, sanırım, yaşadığı zorluklara, talihsizliklere rağmen Sevgi Soysal, nüktesini hiç kaybetmemiş bir yazardır, diye yazardım.
EREN AYSAN
Sevgi Soysal’ın edebiyat sahnesine adım attığı dönemde, bugün eserlerini severek okuduğumuz Adalet Ağaoğlu, Füruzan, Tomris Uyar, Leyla Erbil, Nezihe Meriç, Pınar Kür gibi yazarlar eserlerini yeni yeni ortaya koyuyordu.
KADİR YÜKSEL
Sevgi Soysal’ın öykü evreninde bireycilikten toplumsallığa bir geçiş olduğu hep söylenegelmiştir. Atilla Özkırımlı, Sevgi Soysal’ın ölümünün ardından yazdığı inceleme yazısında bütün ayrıntılarıyla ele alır bu dönüşümü.[1] Doğru bir iz sürmedir aslında bu yöntem.
NİLÜFER ALTUNKAYA
Sevgi Soysal, kısa süren yazarlık yaşamında önemli ve hızlı aşamalar kat etmiş, edebiyatımıza getirdiği yeniliklerle öncü bir kimlik kazanmış, yeniden okundukça her kuşağın okurunda yeni pencereler açan bir yazar olabilmiştir. Bu nedenlerle eserleri hakkında ne kadar çok düşünülse, yazılsa, konuşulsa azdır… Ben de bu yazıda yazarın Yenişehir’de Bir Öğle Vakti adlı romanını ele almaya, özellikle kadın karakterleri incelemeye çalışacağım.
YETGÜL KARAÇELİK
Yıldırım Bölge Kadınlar Koğuşu’nda Sevgi Soysal, “Olmadık insanlar, çok gülünç nedenlerle tutuklanmışlardı o dönemde,” der kitabın hemen ikici sayfasında. Soysal’ın ‘o dönemler’ olarak adlandırdığı tarih, kitabın herhangi bir sayfasında belirtilmemiş olsaydı “o dönemleri” dün ya da birkaç saat önce gerçekleşmiş, olay ya da olaylar dizisi şeklinde yorumlayabilirdik.
MEHMET FIRAT PÜRSELİM
Yazı serüvenine 1962 yılında öykü kitabı Tutkulu Perçem’le başlayan ardından birbirine bağlı öykülerden oluşan Tante Rosa’yla devam eden Sevgi Soysal ilk romanı Yürümek’i olgunlaştırabilmek için 1970 yılını beklemiştir. Yazarın ilk dönemini temsil eden bu yapıtlarında kadın sorunu ön planda toplumsal sorunlar arka planda anlatılırken ikinci dönem yapıtlarındaki izlekler değişmese de önem sırası yer değiştirmiştir.
HÜLYA SOYŞEKERCİ
Sevgi Soysal, yalnızca çok değerli bir öykücü ve romancı değil; aynı zamanda gerçekleri farklı boyutlarıyla araştıran, analiz eden, yorumlayan, dikkatli bir köşe yazarıydı. Büyük bir aydın sorumluluğuyla kaleme aldığı gazete yazıları, yaşanılan döneme tam anlamıyla tanıklık eden, o yılların dikkate değer toplumsal olaylarına edebiyatçı gözüyle bakan, özgün, çarpıcı ve nitelikli metinlerden oluşuyordu.
İLYAS TUNÇ
Panzos, Guatemala – 29 Mayıs 1978
Panzos, Polochic nehri kıyısında yemyeşil bir kasaba; Kızılderililerin yaşadığı. Kiche dilinde ‘verimli suların toprağı’ anlamına geliyor Panzos.
DERYA ÇAKIR
Neşe Yaşın, dünyayı kavrayıp olan biteni anlamlandırırken derdini, yeri geldiğinde duru, yeri geldiğinde simgelerle ve metaforlarla anlatan bir şiir büyüttü. Zamanı, mekânı, insanı ve olayları, değişkenlikleri ve dönüşümleriyle ele alırken sabit kalanları da her seferinde anlatımına katarak hatırlama ve unutma arasında salınan insanın mutluluklarına, hüzünlerine, konuşkanlık ve suskunluklarına kafa yordu yazdığı süre boyunca.