MİTHAT FABİAN SÖZMEN
Dünya sporunun gözü Tokyo’da düzenlenen 2020 Yaz Olimpiyatları’nda. Bu merak, 2. Paylaşım Savaşı’ndan bu yana hiç olmadığı kadar sorgulanan modern spor hareketine yönelik tepkilerin daha yakından incelenmesine olanak sağlıyor.
AYŞEGÜL TÖZEREN
Yeni milenyumun ikinci on yılı başlarken, evrimin eskilerinden virüsler, sosyologları, felsefecileri şaşırtmaya hazırlanıyordu. İktisatçıların deyimiyle, unutmaya yüz tuttuğumuz riskler yani gri gergedanlar hareketleniyordu. O gri gergedan, yıllardır mikroskoplardan göz kırpan korona virüstü. Ekolojistler, virologlar ve halk sağlıkçılar içinse beklenen gerçekleşiyordu. İnsanın hayvanla ilişkisi arttıkça, dahası antroposen çağda her gün daha fazla yaban hayat tahrip edildikçe, ulaşım sıklığı çıldırmış bir eğri ile zirveye çıkarken, zoonotik salgınları tahmin etmek zor değildi.
SEVDA KARACA
1912 Amerikasında, Merrimac Nehri boyunca kilometrelerce uzanan tekstil fabrikalarının çevresinde kurulan, derme çatma kulübelerin, lağımları sokağa akan yoksul barınakların ve üç kuruşa alınabilecek en ucuz yiyecek ve kıyafetlerin satıldığı dükkanların sıra sıra dizildiği işçi kentlerinden biri olan Lawrence’tayız.
C. HAKKI ZARİÇ
Bir zaman dergilerden takip ettik Türkân İldeniz şiirlerini, peş peşe yayımlanan ilk iki kitabını bulmak pek mümkün olmasa da antolojilerin ve kütüphanelerin elbette yardımı oldu onu anlamaya çalışmakta. Söyleşisine ve yanıtlarına ulaşmak mümkün olmasa da hakkında yazılanlara da ulaşmak bir hayli zor.
CENK MUTLUYAKALI
Mağusa-Karpaz arasında kıyı boyunca ilerliyor, temmuz sıcağının boğucu yazgısında biriken ve çoğalan öfkemi boşaltacak bir yer arıyorum.Bir balıkçı barınağı yanında bulunan derme çatma bir balıkçı lokantasına sığınıyorum.
MEHMET KAYA[1]
Nerden niçin mi geldim? Başka şeyler de vardı, ekmek gibi, su gibi
Bilmeden bir şey diyemem, Gülüşler, öpüşler ne bileyim hepsi.
Ya siz? Doğrusu anlamadım bir düğün-dernek mi
Hem hiç önemli değil. Sonra da kimileri düşünceli, durgundu
Geldim, yer açtılar, oturdum Gidenler niye gitti
Girip çıkanlar vardı zaten doğrusu anlamadım zaten
ben geldiğimde… ben geldiğimde…
(Behçet Necatigil)
DENİZ EFLA
Büyümenin mahcup boyunlarında çocuklar boy veriyor sayfalar arasından. Gözleri ıraklara dalmış babaanneler ve anneler, karnındaki umudu ya da tan vaktini büyüten kadınlar ve akşama yorgun dönen babalar…
KADİR YÜKSEL
Dursun Akçam’ın 1970’lerin başında yayımlanan “Köyün Enisdosu” adlı öyküsü yıllar sonra, ikibinli yılların başında, kendi yaşam öyküsünden yola çıkarak yazacağı Kafdağı’nın Ardı adlı romanının ön çalışması gibidir. Aynı zamanda o doğup büyüdüğü topraklardan, Kafdağı’nın ardından nasıl çıkıp geldiğini, nasıl yokluklarla boğuştuğunu, o her zamanki toplumsal eleştirisini sakınmadan öyküleştirir Dursun Akçam.
ZEKERİYA ŞİMŞEK
Dolaylarda Masailer yaşıyor çırılçıplak,
bir avrat mahâlleri örtülü.
İri insanlar.
Kahverengiye düşkün.
Kahverengine boyanıyorlar.
Kadınlarının kulak memeleri omuzlarına sarkıyor,
bir ağırlıkla filan uzatıyorlar.
Masailer göçebe.
Davarcı.
Sığırlarının etini yiyor, sütünü ve kanını içiyorlar sıcak sıcak.
Ve sürüye saldıran aslanı mızraklıyorlar kulaklarından tutup.
Nâzım Hikmet, Tanganika, 1963