İLYAS TUNÇ
Taiyuan, Çin – 9 Temmuz 1900
Köylüler arasında çoktandır bir söylenti dolaşıyor:
-Yağmurlar yağmıyor, toprak kavrulmuş. Hepsi ‘beyaz şeytanlar’ yüzünden! Kiliseleri gökyüzünü tıkadı…
Haklı ve Uyumlu Yumruklar Topluluğu savaşçılarının, yani Boksörlerin, ülkelerindeki işgalcilere tahammülleri kalmadı. Onlara ait ne varsa yakıp yıkıyorlar, katliamlar yapıyorlar. Elli beş gündür Pekin kapılarındalar; başkentlerini geri almak için.
Saat 4.00, ikindi vakti.
Ölümün saati yoktur! Mekânı da…
Vali Yu-Hsien, askerleriyle birlikte kilisenin avlusuna girdi. Yaklaşık elli misyonere sopalarla, kılıçlarla saldırıp ellerini bağladılar. Meydanda toplanmış binlerce isyancı Boksör onları, Fransisken kurbanları, bekliyordu. Yu-Hsien, Piskopos Grassi’ye sordu:
-Buraya niçin geldiniz?
-Ruhları kurtarmak için…
-Öldürün bunları! Öldürün!
Önce rahiplerin başlarını uçurdular; sonra rahibelerin…
Yedi rahibe, birbiriyle kucaklaştı; te deum şarkısını mırıldanarak… Her işinde telaşlı ve sabırsızdı Rahibe Chiara. İlk sırayı o istedi. Rahibe Hermine ise en sona kalacaktı.
